سلام خانم کریمیان ماندو نبنوه

خانم کریمیان من تقریبا ۵ یا ۶ سال بوم دایک و باوکم‌تفاهمیان نبو جدا بونوه پشتریشکشی که همیشه شریان دکرد درگیر بون الان من ۱۴ سالم حدودی ۸ یا ۹ سال دبه دایک و بابم جدا بونتوه

من او مدته لای دایه گورم زندگیم دکرد دایکم که طلاقی ور گرت روی بجه ی هشتم به باوکیشمی کوتبو اگه نیه ی کچکت نبه ی لبر درگای مالی باوکت فره ی ددم بیخیالی اوانه بحد طولانیه…..

من زور دگل بابم صمیمیم باسی هموشتکی للا دکم اونده صمیمیم شتکی سیر مدتکه دگل کورک قسه دکم باوکم دله قسه ی لگل مکه مشکلی دگل اوانه ی که نبو ها ولی مشکلی دگل اوه هیه ولی من قسم دگل کرد چونکه واقعا پمخوش بو او کوره جورکه درکم دکا،جودداته قسکانم،به جورک هر دوکمان شرایطی یکسانمان هیه هر دوکمان به توجهیمان دیوه

جا تقریبا چند مانگک دبه دگل کچک رفیقم به یکوه دچینه مدرسه و او جوره شتانه شیفتی دوانیوران که زو تعطیل دبین نیو ساعت درنگتر دروینوه ماله چونکه واقعا پمخوش نیه بموه ماله دایه گورم که همیشه لا لوته دگلم باوکم که لبیرم نایه آخرین بار که ی له باوشی کردوم هر شتک به کچم ایدی احتیاجم به محبت هیه هر چندکی گورش بم هفیک یا دو هفته دبه پما یکریز لسر مخی من دروا تو چونکه درنگ دیوه دگل کور دچی بو قرار بابه بخدا من بشمهوه ناتوانم همچین کارک بکم ای هاوار خانم کریمیان واقعا نفرکم دوه باوکم حالی کا من همچین کارک ناکم ممنون دبم رگایکم په نیشان بده ی